Hala Gwardii (hala wschodnia) wraz z Halą Mirowską (hala zachodnia) stanowiły w okresie przedwojennym kompleks hal targowych przy pl. Mirowskim. Wzniesiono je na przełomie XIX i XX wieku, o czym możemy przeczytać między innymi w książce „Wielkomiejski rozwój Warszawy do 1918 roku”. Kompleks zbudowano w celu lepszej organizacji warszawskiego handlu oraz poprawy warunków sanitarnych. Powstał on w miejscu rozebranych Koszar Mirowskich. Zarządcą kompleksu było miasto, które dzierżawiło stragany i sklepiki indywidualnym przedsiębiorcom. Hale miały szeroką ofertę proponowanych produktów i cieszyły się dużym zainteresowaniem warszawskiej społeczności. Był to jeden z największych obiektów handlowych Warszawy.

Kompleks targowy po wojnie

Początki II wojny światowej przyniosły niewielkie zniszczenia kompleksu i tak naprawdę dalszy rozwój hal. Budynki ucierpiały jednak bardzo mocno w trakcie powstania warszawskiego. W nocy z 30 na 31 sierpnia 1944 r. nastąpiło natarcie Niemców, a hale spalono. Mury przetrwały, jednak zniszczenia były ogromne. Po zakończeniu działań wojennych planowano wyburzenie pozostałości i stworzenie w tym miejscu parku. Odstąpiono jednak od tego planu i spalone hale zostały odbudowane.

Prace przy budowie hali wschodniej, czyli Hali Gwardii, rozpoczęto w roku 1948. Odbudowa trwała krótko i już w 1953 r. hala została otwarta na nowo. Postanowiono jednak zmienić jej przeznaczenie i od tej pory miała mieć charakter kulturalno-widowiskowy. Władze Warszawy postanowiły, że w budynku będą się odbywały koncerty i wydarzenia sportowe. Halę przekazano Milicyjnemu Klubowi Sportowemu „Gwardia”.

Gospodarz mistrzostw Europy

Przekazanie hali klubu sportowemu Gwardia to początek pięknej, sportowej historii budynku. To właśnie klubowi hala zawdzięcza dzisiejszą nazwę. Złotym okresem był majowy tydzień roku 1953. Na środku przestrzeni targowej ustawiono ring, a wokół niego zaaranżowano trybuny na blisko 5,5 tys. osób. W Hali Gwardii miały się bowiem odbyć X Mistrzostwa Europy w Boksie. Władze komunistyczne chciały pokazać siłę polskiego sportu, o czym pisze Stefan Szczepłek w „Skarpie Warszawskiej” w tekście pt. „Hala Gwardii. Katedra boksu”. Organizacja wydarzenia stała na najwyższym poziomie. Podkreśla to w swoich wypowiedziach między innymi Stefan Sieniarski, szanowany dziennikarz sportowy „Życia Warszawy”. „Nie tylko wygodne szatnie, prysznice, łaźnie, gabinet lekarski będą do dyspozycji na przykład dla tych, co przeżyją na mistrzostwach najbardziej gorzkie zawody – przegrają przez KO. Urządzono tzw. gabinet przeciwwstrząsowy. W tym pokoju przegrani bokserzy dochodzić będą jak najszybciej do siebie” – pisał Sieniarski.

Podkreślał on również to, jak zadbano o widzów. „Pomyślano, pierwszy raz od niepamiętnych czasów, o widzach, którzy dotychczas byli przeważnie tylko źródłem zasilania kasy organizatora imprezy sportowej. A więc jest palarnia, są na miejscu bufety – zimne będą dwa, gorący jeden. Będzie kawiarnia” – opisywał. Mistrzostwa okazały się niebywałym sukcesem polskich bokserów. Szczepłek w swoim tekście wspomina słowa Feliksa Stama, którymi opisał świetną atmosferę w Hali Gwardii: „Nie było gdzie szpilki włożyć, ludzie cieszyli się, śpiewali rodakom »Sto lat«”.

Muzeum zamiast sportu

W późniejszy latach hala była areną walk bokserskich nieco mniejszej rangi. Na deskach ringu stawali pięściarze Legii i Gwardii walczący o tytuł mistrza Polski. Kolejnym ciekawym elementem historii sportowej hali były mecze koszykówki. To właśnie tutaj koszykarze Legii dwukrotnie podejmowali Real Madryt (w latach 1962 i 1964). W Gwardii wystąpiły również gwiazdy NBA, w tym jeden z największych koszykarzy świata Bill Russell. Do dziś jest to jedno z najważniejszych wydarzeń dla polskich kibiców koszykówki. W hali odbywały się również turnieje szermiercze oraz mecze tenisowe wysokiego szczebla. Hala Gwardii to naprawdę kawał historii polskiego sportu.

Po roku 1989 hala ponownie zaczęła pełnić funkcje handlowe. Niewielką część zajmowała sekcja bokserska Gwardia. W 2017 r. zakończono remont hali, która dziś jest weekendowym targiem i mieści lokale gastronomiczne. Urokliwe, owiane tajemnicą i piękną historią przestrzenie wprowadzają w fantastyczny nastrój. Wspomnieniem czasów sportowych jest dziś jedynie Muzeum Boksu im. Feliksa Stamma. Jaka przyszłość czeka halę? Wszystko okaże się w najbliższym czasie, bowiem w roku 2023 znów planowany jest jej remont.